Even naar de Belastingdienst

Als je denkt dat je enigszins weird bent ten opzichte van de meeste mensen dan raad ik je aan effe een dagje naar Rotterdam te gaan. Daar denk je namelijk dat je de enige normale persoon bent en je houdt ook opeens van echte normale personen die je gewoonlijk dan weer saai zou vinden.
Men men men, wat een dag!!

Ik zal even bij het begin beginnen:
Ik had me voor vandaag opgegeven voor een informatiebijeenkomst van de belastingdienst over inkomstenbelasting en omzetbelasting. Leek mij op zich wel es nuttig. Ik was al eens eerder bij de belastingdienst geweest in Rotterdam en het was daar vrij lastig om een parkeerplekje te vinden en het is ook allemaal betaald parkeren dus ik dacht:"weet je wat?, ik doe eens gek ik ga een O.V.chipkaart aanschaffen en vanaf Slinge met de metro". Zo gedacht, zo gedaan. Ik was al 100 jaar niet meer met het openbaar vervoer geweest en wist helemaal niet hoe het werkte met die O.V.chipkaart dus ik zocht op waar ik er 1 kon kopen en haalde die bij de primera.

Gisteren avond bedacht ik me dat het wel handig zou zijn om alvast mijn tas klaar te zetten omdat ik nogal chaotisch ben en op tijd weg wilde gaan. Dus ik stopte mijn spullen in een grotere tas, mijn administratie erin en al..Maar ja, zo'n grote tas is ook niet echt handig, je moet het allemaal meeslepen en die hele administratie zal ik ook niet nodig hebben, dus hup, alles weer terug..(ik was alleen 1 klein dingetje vergeten, zoals je later dit verhaal zult lezen)

Half 10 moest ik daar zijn dus om 8 uur ging ik de deur uit. Ik moest ook nog tanken en je weet niet of je file tegenkomt dus 8 uur leek me wel een goede tijd.
In Heenvliet ging ik tanken. Sta ik daar om af te rekenen, kan ik mijn portemonnee niet vinden in mijn tas. Ik 100 keer grabbelen in die grabbeltontas van me maar hij zat er echt niet in. Geen pasjes, helemaal niks bij me dus ik moest wel terug. Ik belde René of hij kon zoeken naar mijn portemonnee maar hij zag m ook niet. Opeens bedacht ik me dat ik gisteren alles in die andere tas had gedaan en vroeg hem om daarin te kijken en jawel daar wassie dan. René kwam mij met de portemonnee tegemoet rijden en in Oudenhoorn troffen wij elkaar. Hij overhandigde mij mijn dierbare beursje en keerden weer om.
Toen kwam ik bij het tankstation om te betalen, wat denk je? Saldo bereikt!! Gelukkig had ik nog mijn zakelijke pas bij me en daar stond wel geld op.

In volledige zen boeddhistische toestand (NOT) reed ik verder richting Slinge.
De O.V.chipkaart wees zichzelf en ik stapte weer uit op Wilhelminaplein. Ik nam de roltrap naar boven alwaar een man in een hoekje stond, met zijn rug naar mij toe en zijn handen in zijn kruis nogal vreemde bewegingen te maken. Ik liep zo hard als ik kon door. Vervolgens zie ik een gozer op een skateboard met een Vikinghelm op zijn hoofd voorbij komen en ik wist t zeker: Zo weird ben ik helemaal niet!!

De informatiebijeenkomst was op zich wel handig maar ook daar heb ik mijzelf weer voor paal gezet door te vragen of dat je een boekhouder ook mag aftrekken. Dat is natuurlijk ook best raar als je naait voor de kost. OMG soms had ik beter blond kunnen blijven hoor.

Half 1 was de bijeenkomst afgelopen en liep ik weer terug richting de metro. Naar de markt wilde ik inmiddels ook niet meer, ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Terug naar de saaie mensen. In de metro stond weer een man dichtbij me waar ik de kriebels van kreeg. Hij wreef de hele tijd aan zijn neus, wiebelde heen en weer en had tics. Ik was blij dat hij uitstapte.

Op Slinge mocht ook ik er eindelijk weer uit, thank God maar de weg naar de parkeergarage was me niet helemaal duidelijk waardoor ik verschillende keren trappen op en af liep. Toen ik eindelijk met mijn auto wegreed en mijn parkeerkaart in de gleuf bij de slagboom deed gaf hij aan dat ik nog moest betalen. Moet je dus eerst om op de parkeerplaats te komen je parkeerkaartje ergens in stoppen en op de parkeerplaats zelf nog een keer bij een andere automaat je parkeerkaart erin stoppen daar die O.V.chipkaart weer bij houden dan mag je gratis wegrijden. Weet ik veel. Ja ook ik word een dagje ouder hoor.
Maar ik ben gelukkig weer veilig thuis