Fijne feestadagen

Langs deze weg wil ik iedereen die ik nog geen prettige feestdagen gewenst heb per post en die dus deze fantastische geweldige kaart met Beppie en Zusje in de hoofdrol nog niet gezien hebben, fijne feestdagen toewensen en een mooi creatief 2015!!

Pluissie

De psychogeriatrische kat is niet meer..God hebbe haar ziel

De dierenarts vond onder haar buik een tumor zo groot als een ei en vond het ook eigenlijk geen leven meer voor het beestje dat indd blind was en totaal de weg kwijt dus hebben we haar in laten slapen. Beter voor t beestje en beter voor ons.  Na veel gestoei met dettol ruikt het nu weer fris op de zolder.

Storm heeft een dwerghamster nu, waar wij allemaal van mogen meegenieten. De overige katten vinden het beessie ook heel interessant.

De eerste dag bewees Babs al dat een traliekooitje niet veilig genoeg is voor een dwerghamster in Huize Kakelbont. Haar nagels konden namelijk tussen de spijlen door de huid van kleine Pluissie openrijten zodat die kleine baby dwerghamster een open-oorlogs-vleeswond op dr zij had. Het vel hing er bij, als een soort winkelhaak. We waren een beetje in paniek toen we dat zagen. Storm was zo hard aan het huilen dat ik dacht dat hij nooit meer zou ophouden. Na een telefoontje op een zaterdag avond met de dierenarts die dienst had waren we aardig gerust gesteld. Zij vertelde namelijk dat dat soort dingen meestal vanzelf weer goed komen. Toch vonden we het moeilijk te geloven als we naar de hamster keken maar toen de volgende morgen het beessie met het loshangende vachtje en de open vleeswond vrolijk in het radje aan het rennen was kregen we wel het vertrouwen dat ze het zou gaan redden.

Ik schrijf ZE omdat ik eens van onderen heb gekeken hoe het eruit ziet en dat heb vergeleken met de plaatjes en foto's op internet. Ik denk dus dat het een meisje is maar ik zou het net zo goed mis kunnen hebben dus pin me er niet op vast.

Maar goed..Die zondag hebben we gelijk een dichte kooi gekocht voor die arme Pluissie. Een kooi van habitrail ovo. Wat een fantastisch merk is dat. Werkelijk een waar spektakel voor de hamster. Helemaal uit te breiden met allerlei buizen en holletjes zodat je een heuse hamsterkermis kan bouwen.

ZOOOOO stoer..Maar wij kochten enkel een simpele beginnerskooi met externe drink en ren-unit.

Natuurlijk zat ik te hopen dat Storm zou gaan sparen voor de extra buizen met een holletje. Ik vond dat hij nu zelf wel eens mocht gaan sparen. Om dit een beetje te stimuleren, en omdat ik het wat lang vond duren kon Storm extra geld verdienen met honden uitlaten in de regen enzo. Noem het een win win win-situatie: Ik hoefde niet naar buiten de kou in met de honden, Storm vind mij nu de liefste moeder van de wereld en ik zit nu hele dag te kijken naar die hamster in zijn nieuwe uitbouw!! Ik zeg: SLIM!!!!!

Ik ben niet de enige die de hele dag zit te kijken naar de hamster..Babs en Brutus zitten er ook graag bij maar die kunnen gelukkig nu geen kwaad meer doen.

Pluissie is echt een grappig beessie. Ze is totaal niet bang en laat zich makkelijk aaien. Ze vind het ook helemaal leuk om in zo'n hamsterbal door de kamer te racen. Natuurlijk sluiten we dan Zusje en Beppie even op in de bench en zorgen we dat we dat doen als de katten boven liggen te pitten of buiten zijn.

Overdag staat de pluisresidence beneden op tafel bij ons en s'nacht staat tie bij Storm op zijn kamer met de deur dicht ivm de katten.

Als we 's avond eten aan tafel dan zit Pluissie ook vaak te knagen aan zijn maiskolf, het is een echte gezelligerd. Nooit geweten dat dwerghamsters zo leuk zijn.

wat te doen met psychogeriatrische blinde kat??

Ik heb een zwaar dilemma..

Onze oudste kat Bo(wien) is 14 jaar en totaal de weg kwijt.

Het was al nooit een hele leuke kat voor de kinderen omdat ze nog wel eens uithaalde als ze naar haar zin iets te wild voorbij haar liepen of zo maar sinds de zomer kwam ze amper meer beneden en bleef ze maar op zolder en begon achter de wasmachine haar behoeftes te doen. 

Ik was eerst echt boos op haar en begon haar bijna te haten maar toen bedacht ik me dat ze dit niet zomaar deed, misschien durfde ze niet meer naar beneden omdat de honden daar zijn en zij die te druk vindt. Dus ik kocht een kattenbak voor boven achter de wasmachine. Dat ging een poosje goed, zolang ik m maar na een paar dagen verschoonde dan, want bij 2 drollen vond ze het eigenlijk al nodig om weer naast de bak te schijten. Ook zette ik op de zoldertrap eten en drinken voor haar neer.

Inmiddels poept en piest ze gewoon weer volledig overal achter de wasmachine, zowel op als om de kattenbak, of ik m nou net verschoond heb of niet. Overal heb ik kranten neergelegd zodat ik t een beetje makkelijk en snel kan opruimen en kruip ik iedere keer met mijn emmertje dettol als een soort Houdini achter mijn wasmachine om alles weer zo goed en kwaad als het gaat schoon te maken.

Dit is niet het enige: Ze miauwt ook steeds heel hard en angstig zoals katten doen als je ze in een vervoersmandje doet en in de auto met ze naar de dierenarts rijdt, maar dan gewoon zomaar. En ook gewoon heel vaak achter elkaar. Boven aan de trap hebben wij een deur met een kattenluik. Ze weet opeens niet meer hoe het kattenluik werkt en staat er midden in de nacht tegen aan te krabben. Ik moet dan mijn bed uit om de deur voor haar open te doen. Ze slaapt op de meest vreemde plaatsen en houdt dit dan een paar dagen vol om vervolgens weer een nieuwe plek te zoeken. En nu ben ik er achter gekomen dat ze ook nog eens blind is geworden. Ze kijkt dwars door me heen als ik mijn hand voor haar koppie heen en weer beweeg en ze springt op gevoel..maar dat gaat ook wel eens mis. Vanmorgen kukelde ze nog van de trap af.

Eigenlijk hoop ik iedere dag haar gewoon  ergens dood te vinden. Dat ze gewoon vredig in haar slaap is overleden. Maar dit gebeurt steeds maar niet. Ik ben bang dat als ik de dierenarts bel dat ze haar bloed willen onderzoeken en me over willen halen nog dit en dat en zus en zo te proberen en daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Ze is gewoon oud en op en ik wil ook niet dat beest nog meer stress laten hebben bij een dierenarts die van alles gaat doen waarmee ze toch niet opeens weer helder wordt en gaat zien. Ik vind het ook moeilijk om te bepalen of ik haar moet laten inslapen. Ik kan toch niet voor haar bepalen of zij een leuk leven heeft of dat ze niet meer wil.. Ze was zichzelf nog en wil aangehaald worden. Ligt veel op het aanrecht en likt dan René zijn melkopschuimer af die in de gootsteen ligt. Soms gaat ze zelf in de gootsteen liggen omdat ze de weg kwijt is maar is die weg dan naar voor haar of vinden wij het alleen maar zielig?? Ik vind het gewoon lastig. Heeft iemand van jullie er ervaring mee? Of een advies voor mij?? Laat het me dan alsjeblieft weten...

doggydate met Roza

Vandaag kwam mijn lieve vriendinnetje Sannie ons bezoeken met haar hondenkindtie Roza. We konden Roza wel van de foto's en filmpjes van whatsapp en Instagram maar een live ontmoeting is natuurlijk veel leuker! Roza is een Amerikaanse bulldog van 4 maandjes jong. Ze is super lief en zacht.

Het was super gezellig en de meiden hebben zich met zijn 3tjes prima vermaakt.

Hier een klein visueel verslagje van vandaag.

poseren voor de camera

Zusje loves Sannie

OMG het zijn er 2

Beppie

Zusje

tikkertje met Beppie

lekker speelgoedmes

Roza met Roos

moet die muts nou echt????

Hey..wie doet t licht uit??

Oké nog eentje dan

keukenblijheid

Onze keuken was al een poosje langzaam uit elkaar aan het vallen. Het begon met een kastdeurtje die wij er niet meer in kregen omdat t hout waar de schroeven van de scharnieren zaten helemaal stuk was. dus ik hing er een gordijntje voor, probleem opgelost.
Toen viel er een frontje van een la. Deze konden we niet meer repareren want er was een onderdeel afgebroken. en Toen viel frontje nummero 2 er ook af.
Allemaal mee te leven..
Toen maakte de vaatwasser niet meer schoon. Dat werd lastiger.
We bestelden dus een nieuwe vaatwasser en omdat de koelkast ook al jaren een irritatiepuntje was, ook de droomkoelkast die ik altijd al wilde hebben. De mooie SMEG.
Klussenier Pascal Pak vroegen we ons te helpen nu maar de keuken te renoveren. We wilden er ook niet teveel geld aan uitgeven aangezien we dat niet hebben.
Dit was te doen!! Hij haalde de inbouwkoelkast weg en plaatste er onze nieuwe mooie SMEG.
Pascal regelde hout en zaagde allemaal nieuwe frontjes op maat. René schilderde deze in dezelfde kleur als de koelkast, deze had ik laten mengen in de gamma. Storm sliep 2 weken bij Sam op de kamer omdat Storm zijn kamer een keukenkastdeurtjesdroogplek was geworden waar geen honden en katten konden komen.
Echt een drama die 2 op 1 kamer en ze dan naar bed moeten brengen trouwens. Dus Storm viel in ons bed in slaap en bracht René hem naar zijn matrasje bij Sam in zijn kamer op de grond als wij naar bed gingen.
Ook het verven met de hoogglansverf liep niet op rolletjes. Er zitten meerdere lagen op en soms ontstonden er kleine luchtbelletjes in de verf maar nu het erop zit valt het helemaal niet op.
Ik kocht een heleboel deurknoppen, verschillende,voor een speels effect.

Maandag en dinsdag kwam Pascal om de oude frontjes eraf te halen en de nieuwe erop te zetten en het resultaat is nog mooier dan dat ik had durven dromen. Ik ben helemaal in love met onze keuken.

Wat enkel nieuwe frontjes al een prachtig effect geeft. Het voelt gewoon als een hele nieuwe keuken.
Ik vind hem fantastisch

Hiep hiep hoera!!!

Gisteren was het feest in huize Kakelbont.

De jongste baby werd 9 jaar en dat moest gevierd worden natuurlijk.

Het traditionele ontbijt op bed met tostie en ketchup kon natuurlijk niet uitblijven.

Evenals de bijbehorende serenade tijdens het serveren.

De taarten waren deze keer niet zo spectaculair (maar daardoor niet minder lekker) vanwege mijn handje.

Zusje zag m wel zitten in ieder geval.

 Vandaag maakte ik de traktaties voor school.

In 25 vierkante ijsbekers maakte ik cakejes.

Deze versierde ik met gesmolten chocolade , discodip en mini smarties.

En natuurlijk een vrolijk parasolletje

 Voor de meesters en de juffen ben ik gisteren naar de rommelschuur in Oudenhoorn geweest en kocht ik krullerige engelse kopjes.

Die kregen natuurlijk eerst een rondje vaatwasser. 

 Daarna maakte ik voor hun hierin echte CUPcakejes

 ik versierde deze met molentjes die ik kocht bij de HEMA

 Toen pakte ik ze in folie in met een gezellig lintje eromheen en een sticker erop die ik ook bij de HEMA kocht ( ja ik kom daar nog steeds)

Morgen mag Storm ze allemaal uitdelen.

Ik ben benieuwd of ze in de smaak vallen.

Ik heb mijn best gedaan in ieder geval.

onze mopsen

Op 29-09-2014 was Beppie jarig.

Natuurlijk kreeg ze cadeautjes en een feesthoed.

we zijn zo blij met Beppie.

Ze is wel echt een keffertje, daar zijn we dan minder blij mee maar soms moeten we er ook wel weer om lachen. Ze kan helemaal los gaan als er bepaalde reclames op tv voorbij komen. Vooral die met de volkswagen dat je bliep bliep hoort. Of als er in cartoons een hond is.

Vandaag gaan we even de dierenarts bellen want ze heeft elke keer pukkels. Hele grote onderhuidse puistendorpen. Even kijken hoe dat komt en of we er iets aan kunnen doen.

Op dierendag viel Storm in slaap op de bank met onze 2 mopsen bovenop

hem. Hoe lief is dat?? De onvoorwaardelijke liefde van die beestjes. Ik ben zo blij dat mijn kinderen met dieren opgroeien. Al dat haar neem ik op de koop toe hoor.

dit is toch goud zo'n plaatje.

handen zijn best handig

Carpale tunnel syndroom is heel irritant. Je kan er mee leven maar als t ook zonder kan waarom niet? Dan maar een keertje in mij laten snijden.

Voor t eerst kreeg ik er last van 11 jaar geleden toen ik net bevallen was van Sam. Het duurde een paar maanden, de tintelende vingers,  daarna ging het weer weg.
Bij mijn tweede zwangerschap kreeg ik er eerder last van, tijdens de zwangerschap.
Ik apliceerde met de hand een molen op Storm zijn babydeken met naald en draad en lapjes stof en mijn handen moest ik regelmatig schudden. Weer ging het na de zwangerschap beter.
Totdat ik ergens een jaar of 5 geleden een hobby kreeg: haken.. Ik dacht dat ik een overbelaste arm had, schouder, nek. Ik liep alles af: fysio, chiropractor, osteopaat, dry needling..soms hielp het even maar t bleef terug komen. Ook had ik nog steeds last van die tintelende handen en werd er 's nachts wakker door. Dit jaar foto's laten maken van mijn nek: geen nekharnia toch maar eens naar de neuroloog. ECG laten maken en inderdaad carpale tunnel syndroom. Eerst heb ik mijn polsen laten inspuiten met prednison. Hierdoor had ik 60% kans dat t weg zou blijven zei meneer de neuroloog zonder humor. (eerste keer dat ik er kwam moet ik allemaal neurologische testjes doen en vroeg hij of ik mijn legging en schoenen uit wilde trekken. Ik lachend:"ik kom voor mijn handen hoor!" Hij kon er niet om lachen) .
In de tijd dat die spuiten werkten kon ik alles: haken zolang ik wilde en ik had geen last meer van die vreselijke haakarm, mijn nek en schouderklachten waren bijna weg en de irritante tintelingen die mij steeds uit mijn slaap wakker maakte waren helemaal weg. Maar 2 maanden na die spuiten was het allemaal weer terug, helaas. Ik besloot dat ik toch wel de operatie wilde rechts, de arm waar ik het meest last van heb omdat ik deze natuurlijk het meest gebruik. Afgelopen donderdag was het dan zover. De verdovingsprikken waren gruwelijk, maar ook zo gebeurd op zich en daarna voelde ik niks meer. Ik heb er zelfs naar zitten kijken. Maar nu 2 weken niks.....hoe irritant en hoe moeilijk voor iemand zoals ik. Ik ben blij dat ik nu een beetje kan tikken met links voornamelijk. Je staat er gewoon niet bij stil wat je allemaal doet met je rechterhand...echt bizar..
Linkshandig je kont afvegen is ook echt best uitdagend...het is me gelukt hoor, zonder bruine vingers.
BH vastmaken of losmaken, koken, haar wassen echt lastig hoor.
Vandaag is mijn lieve mammie mijn eten komen bereiden want mijn vent moet gewoon werken. Gisteren werd ik helemaal gek: ik ging nasi maken en manlief had de rijst al gekookt. Verder hadden we gesneden groenten en kipblokjes. Maar de rijst erbij doen deed Sam. Het was een grote bonk geworden. Die moet je wat los prakken met je spatel met links. Nou alles naast die pan natuurlijk. Uiteindelijk kwam het goed. Kind verbrande zijn hand aan de pindasaus maar ach. Ik kan geen pan afgieten of even de krieltjes omschudden en geen was vouwen of strijken. Dat maakt me allemaal niet zoveel uit maar mijn hobby's kan ik ook niet doen. Enkel 1 hobby kan ik met 1 hand doen: shoppen. Daar is mijn bankrekening ook snel klaar mee dus ik hoop dat het snel beter gaat. En dat die carpale tunnel shit helemaal wegblijft. Dan zijn deze saaie uitdagende weken in iedergeval straks niet voor niets geweest. Nog even rustig aan doen dus, hoe moeilijk dat ook is voor mij.
Dus mocht iemand mij nog willen animeren?? geef maar een gil.

mijn geupcyclede-retro-bambi-boxkleedtas.

Vorig weekeind was ik weer eens in de rommelschuur in Oudenhoorn en kwam ik een fantastisch boxkleed tegen met bambi. Heerlijk retro, helemaal jaren 70. Ik heb er toen de tijd ook zo eentje voor Storm gevonden daar in het geel maar deze had ik al lang doorverkocht met dikke winst op marktplaats. Toen was ik nog niet zo slim om te bedenken dat ik er ook nog best wel iets anders van zou kunnen maken. Wijsheid komt immers met de jaren.

Deze was oranje en leek me enig voor broer en schoonzus aangezien zij ook een retro behang hebben in de huiskamer met oranje. Maar de schonezus dacht er anders over. Ik was blij dat ze dit eerlijk zei want dat is beter dan dat ze het niet gebruiken.

Het idee van een tas liet mij niet meer los. Maar doordat ik inmiddels weer aardig vaak aan t werk ben en er ook nog een schoolhandbaltournooitje tussendoor kwam waar ik begeleider van was en een huishouden, kwam ik er vanmorgen pas aan toe.

Ik heb de naden van het boxkleed losgetoornd. Ik had nog een oude kitsch kitchen tas die heb ik nagemeten en zo geprobeerd deze ongeveer na te maken, Het hengsel van die tas was nog goed dus deze heb ik op de nieuwe tas gezet. Ultieme recycling dus. En ik ben weer helemaal blij met mijn ge upcyclede-retro-bambi-boxkleedtas.

miertje Pippi Bridget Kakelbont

In de ijscobussiness noemen ze mij Pippi Langkous, waarschijnlijk vanwege mijn rode haar en het feit dat ik zo nu en dan ook nog eens met 2 vlechten rondhuppel. Ik vind Pippi ubercool dus ik voel me gevleid en ik zie het als een compliment.

Eigenlijk zie ik mijzelf meer als een Bridget Jones, gewoon klunzig.

Ik kom net onder de douche vandaan en wil mijn net geschoren pootjes lekker insmeren met bodylotion. Ik pak een fles Dove en smeer het op mijn benen en het trekt helemaal niet in. Ik gewoon doorsmeren op het andere been en ook daar trekt het niet in..Tja, dat gebeurt ook niet met Dove douchecreme...grrr..Ik weer onder de douche om het er weer af te spoelen. En toen ik mijn benen vervolgens insmeerde met de goede fles dove bodylotion bedacht ik me wat een lompe acties ik de laatste tijd al gehad heb.. Zouden nou meer mensen dat hebben of ben ik nou zo extreem? vraag ik me dan af.

Vorige week gooide ik met een noodgang de vriezerkleppen van de vriezer dicht in de ijscowagen maar toen zat mijn linker wijsvinger er nog tussen met als gevolg dat ik creperend van de pijn nog net niet om mijn mammie jankend over de grond van de ijscowagen kroop met een bloeduitstorting onder mijn nagel en aan de ander kant van mijn vinger.

Van de week hadden de kinderen op de weegschaal gestaan maar deze niet terug geschoven onder mijn toilettafel en toen ik snachts naar de plee liep om te piesen ramde ik mijn grote teen daar zo tegen aan dat deze gelijk gedeeltelijk ontveld was.

In de vakantie lag ik natuurlijk zoals jullie hebben kunnen lezen ik ook al languit in de drek toen ik uitgleed in het bos met als gevolg een blauw bovenbeen.

Ik heb zelfs een keer bijna t raam van de ijscowagen eruit geramd met de bel toen ik na het eten de avondwijk in reed en was vergeten het raampje open te doen..

Verder kan ik me even niets herinneren maar als ik erop kom dan hoort u het

laatste dag

Helaas voor de mensen die zo genoten van mijn Bridget-Jones-achtige belevenissen: Vandaag was een leuke dag! Ik heb redelijk goed geslapen, het bed begint te wennen denk ik. De zon scheen al toen ik wakker werd. Ik gleed niet op mijn bek. De kinderen zeurden en huilden niet en we hadden het leuk. We hebben een grot bezocht in Remouchamps en dit vonden we allemaal leuk. Daarna aten we een Belgisch ijsje en reden we terug naar de camping waar we de rest van de middag hebben doorgebracht in het zwembad en bij de caravan. We haalden patatjes en aten in zwembroek en bikini voor de caravan. Echt vakantie zoals vakantie bedoeld is. Het is dus mogelijk....op de laatste dag is het ons gelukt.
Best saai om over te tikken, dat dan weer wel. Daarom kan ik jullie nog wel wat grappigs over gisteren vertellen..

Gisteren wilden we er toch nog even op uit. De kinderen wilden graag bowlen dus we zochten naar een bowling in de buurt. Het gaat er hier heel anders aan toe dan in Nederland. Je betaalt hier per potje, per persoon en je betaalt huur voor de schoenen.
Sam had last van zijn duim dus die was lekker aan t klagen en kreunen en piepen, je kent t wel. Ik heb ook een motorische stoornis dus ik kan er ook niks van. René is nog de beste bowler van de family.
We waren eerst de enige bowlers maar na een poosje verscheen er een andere groep. 1 begeleider met een paar volwassenen met het syndroom van down. Was me er toch 1 downy bij die was echt super goed in bowlen. Hij had een hele aparte techniek: benen wijd en dan met zijn armen tussen zijn benen de bal werpen maar hij slingerde er zo een paar strikes uit die gast.
Hij haalde meer punten dan René. hahahaha... Eerst voelde manlief zich dus best een goed bowler totdat hij zag wat die gozer voor een score had!! Zo mooi.

gehavende zombie

Wat een grafnacht zeg... Lig je in zo'n kutbed kut te slapen word je wakker van je zoon die aan t spoken is. Hij huilt dat hij zich niet lekker voelt en hoofdpijn en buikpijn heeft en daardoor niet kan slapen. Dus para gegeven en hij wilde bij mij in bed. René weigerde echter nog een keer in Sam zijn bed te gaan liggen dus werd het met zijn 3tjes in de twijfelaar, lekker knus (ahum). Mijn reet hing gewoon uit t bed op een gegeven moment. Mijn onderrug was ook aan het vergaan dus om 7 uur had ik er genoeg van en ik bedacht me dat t misschien beter was om er maar uit te gaan en een flinke boswandeling met mijn honden te gaan maken, dat zou me goed doen.
Ik trok een legging aan onder mijn nachtpon en een vestje erover. Honden waren natuurlijk reuze enthousiast en we gingen op pad, de berg op. Maar aangezien hier gisteren en vannacht de moesson was, was het bos drassig en modderig. Dat in combinatie met de berg met shuine stukken maakte dus dat ik uitgleed in de drek. Ik viel best hard op mijn rechter bovenbeen en ik moest eigenlijk wel een klein beetje huilen en wilde naar mijn mammie. Ik had echt pijn. en nu nog steeds. Gelijk was ik er klaar mee. De honden hadden toch alles al gedaan dus we gingen terug naar de caravan, waar iedereen nog in een diepe ontspannen slaap verkeerde terwijl ik, de zombie nu ook nog eens pijn had en onder de modder zat en heel zielig was. Ik voel me soms echt een Bridget Jones man. Nog maar 2 nachtjes slapen en dan mag ik weer naar mijn huis en mijn bed. Volgend jaar misschien toch maar manlief zijn idee volgen en een weekje naar de costa del sol.

lekker weertje koekepeertje

De vakantievreugde kan niet meer op: de moesson is begonnen hier!!
Wat een heerlijke vochtige klamme zooi hier!!
Gisteren een was vol handdoeken weggebracht om te wassen. de drogers waren al volgeboekt dus we moesten het ophangen. Eerst buiten maar toen het ging regenen moest het naar binnen..en met dit weer wordt het niet droog ook. Dus vanmorgen om 9 uur stond ik met nog 2 vrouwen in de wasrij!! hahahaha.
Ja ik kon het vanmorgen wel in de droger doen. De handdoeken gaan zo snel hier, de kids zijn helemaal weg van het zwembad hier.

Gisteren zijn we in Luik geweest om een Luikse wafel te eten. En ze zijn heerlijk! Verder is het natuurlijk geen doen, winkelen met 3 mannen. Ook vielen de winkels me erg tegen die ik daar gezien heb. Er was 1 leuk winkeltje waar ik een leuke shopper gekocht heb met een mopshond erop. We hebben nog wel een kijkje genomen in de kerk daar maar ook daar doe je kinderen geen plezier mee. En dat stoppen ze niet onder stoelen of (kerk)banken.

Vannacht sliep Sam bij mij in de twijfelaar en René sliep in Sam zijn halfpersoonsbed om samen met Storm spookverhalen aan elkaar te vertellen. René was 10 jaar ouder vanmorgen. Hij is zowel te lang als te breed voor deze bedden. Maar ook ik slaap bagger hier. De twijfeleaar is niet alleen klein maar hij staat ook nog scheef dus ook Sam rolde steeds mijn kant op. Maar ach, niet klagen maar dragen. Vanmorgen wilden we eigenlijk wel met de koters een kasteel in de buurt gaan bezoeken maar ze waren gaar en wilden in de caravan blijven dus dat mocht en en René en ik gingen er samen op uit, naar het plaatsje Spa, van het water. Er was markt maar daar was niet echt veel bijzonders aan. Ook de winkeltjes stelden niet heel veel voor. We hebben maar gelijk de boodschapjes gehaald voor het avondeten, zo hadden de kids daar ook geen last van.
Vanmiddag begon het met regenen maar de kids laten zich niet tegen houden om naar het zwembad te gaan. Ze hebben inmiddels ook 2 vrienden: Oscar en Victor! Ze vermaken zich uitstekend.
Ik probeer af en toe op het zeer waardeloze wifi te komen hier. Ik zit nu dus op een tafeltje. De laptop staat op de hondenbench voor de deur om wat wifisignalen op te vangen. Verder ben ik aan het haken aan een vliegengordijn en lees ik in een boek, ook fijn om te doen. Morgen belooft het beter weer te worden, daar hopen we dan maar op.

dag 3: kajakken

Kajakken is natuurlijk iets wat echt bij de Ardennen hoort. Je kan niet in de Ardennen geweest zijn zonder te hebben gekajakt eigenlijk. Dus we besloten dat vandaag maar de dag moest zijn en ik liep naar de receptie om te vragen hoe of wat.. De waterstand bleek erg laag te zijn dus 2 persoonskajaks werden afgeraden. Dat deed ons wel even nadenken vanwege de kids die nog wel eens last hebben van hun piepertje en kunnen gaan piepen als iets niet lukt of meezit.
René en ik hebben het al eens eerder gedaan, gekajakt, lang geleden toen we nog geen kinderen hadden, dat was een goede proef voor onze relatie moet ik zeggen. We moesten toen erg veel  uit de kajak om m aan te duwen enzo maar goed, we reserveerden toch maar.
We moesten eerst naar een andere plaats rijden: Coo heette die plaats. Daar zit dus ook plopsaCoo naast het vertrekpunt van de kajaks.
Het was een 9 km lange route. En ja, we hadden vastlopers en moesten de kajak uit om m los te maken en we werden zeikesnat maar het was ook erg mooi. Prachtige libellen gezien. Met vlinder achtige vleugels, helemaal donker blauw en een fel blauw lichaam. Ook mooie vogels gespot. De omgeveing is natuurlijk ook prachtig. 9 kilometer is echt wel lang maar de kids hebben het super goed gedaan en ik heb ze bijna niet horen klagen. Ik ben trots op ze. Toen we weer terug op de camping kwamen sprongen ze gelijk weer het zwembad in.
Jammergenoeg hebben ze nog geen campingvrienden gemaakt, misschien komt dat nog, misschien niet..we zullen zien. Ze hebben het leuk dus wij ook.

oh, de vogel die we gespot hebben blijkt na enig speurwerk op internet de grote gele kwikstaart geweest te zijn.

en de libelles bleken geen libelles na wat speurwerk maar weidebeekjuffers, prachtige beestjes.

Dag 2

Brak..dat is wat ik ben na een nachtje in dit te kleine mini bedje...Het staat ook iet wat scheef waardoor manlief mijn kant op rolt en ik steeds bijna op de grond lig. Altijd een beetje wennen een nieuw bed op vakantie dus vanavond proberen we het gewoon opnieuw.
Gisteren avond was het nog een poos rumoerig op de camping, gillende opgeschoten jeugd, gelukkig in de verte en niet direct naast ons. Geen krekels dus, jammer..

Rond 8 uur was ik wakker en liet ik de honden uit de bench, ze waren zoals altijd gelijk hyper en begonnen te rennen en te springen. Ik trok een legging, sokken, schoenen en een jas aan en nam de hondjes mee naar buiten voor een wandelingetje. Net buiten de camping kan je zo de berg op (of heuvel, geen idee wat het is maar t lijkt mij vrij bergachtig) en dat was nog een flinke klim voor een brak persoon op de vroege morgen. De camping ligt in een soort vallei, gehuld in nevel. Ziet er wel heel sprookjesachtig uit. Vooral als iedereen nog ligt te meuren.

Toen ik met mijn meisjes terug kwam van de ochtendwandeling werden de jongens ook gelijk wakker.
Na het ontbijt met verse broodjes uit de campingwinkel en weer wat gedoe met het wifi wat weer niet meewerkte gingen we met zijn 4tjes op zoek naar een plaatsje in de buurt waar ze een gewone supermarkt hadden en die vonden we niet al te ver hier vandaan.

Altijd grappig buitenlandse supermarkten hebben weer heel andere dingen. Zo viel mijn lief zijn oog op Lion ontbijtgranen: vast heeeeel gezond.
We hebben nu in iedergeval voor vandaag en morgen eten gescoord.
De zon was inmiddels weer gaan schijnen en t werd meteen een stuk warmer. De jongens zijn maar gelijk weer naar t zwembad gegaan.

Ik had toch al gezegd dat t plafond hier zo laag is? Nou manlief is dus vanmorgen tegen de lamp gelopen met zijn knar. Het heeft dus voordelen om klein te zijn want ik kan er gewoon onderdoor. De deur naar de badkamer is zo smal joh..Ik ken genoeg mensen die er niet eens doorheen zouden passen.
Er is ook alleen een keukengeiser dus onder de douche sta je onder een klein pisstraaltje, lekker primitief dus. Ik vind het wel grappig.

Na de lunch ben ik even alleen op pad geweest want ik had ergens aanplakbiljetten zien hangen met daarop: brocante! Dat leek me wel tof. De mannen houden daar toch niet van dus ik ging lekker even alleen. Het bleek een gewone rommelmarkt te zijn. niet het brocante wat je je er van voorstelt maar toch wel grappig. Ook gewoon veel nieuwe spullen. Ook hier zijn de loombandjes hip dus.

Toen ik terug op de camping kwam was de tempratuur aardig opgelopen en ben ik even met de mannen gaan zwemmen. Storm had t vrij snel koud en zijn lippen werden paars dus die ging met papa terug naar de caravan. Ik en Sam bleven nog even. Toen we t zat waren liepen we nog even naar t beekje langs de camping, wel leuk daar dus wij Storm en René gehaald en weer terug daarheen. Dammen bouwen met stenen en vondsten doen. We vonden een bot van een of ander beest, een stuk van een oude pot of zo en een soort oesterschelp, helemaal wit.

Nu moet ik weer mee zwemmen dus tot later

Polleur

Bij ons is op vakantie gaan best een puntje..Manlief wil het liefst luxe, buitenland, grote zwembaden met ligbedden en dat soort shizzel, waar we helemaal de centen niet voor hebben en ik wil t allerliefst een camping. Ooit op een dag wil ik zo'n volkswagen camperbussie, die vind ik zo gaaf of een hele coole caravan en m dan pimpen in retro stijl. Maar dat zijn dromen..Ook die centjes heb ik niet.

Het werd dus dit jaar Polleur, een plaatsje vlakbij Spa, in de Ardennen. Een goede compromis want: buitenland en een stacaravan dus wel een eigen plee wat onder luxe verstaan kan worden. En bovenal te betalen.

Na een uurtje of 3 rijden, vanwege file enzo kwamen we aan. Vanaf de heuvel keek ik naar rechts en ik zag de camping liggen. Eerste indruk: alles heel dicht op elkaar. We zijn wel op een paar campings in Nederland geweest. De berenkuil, waar we in een hans en grietje huisje verbleven en de Hersthoorn, waar we tot 2 keer toe de pipowagen hebben afgehuurd om een week wakker te liggen op de te dunne matras. Op die campings was ruimte, er waren speelveldjes en bomen. Deze camping is zoiets als sardientjes in een blik. Heeft meer weg van de campings die ik in mijn jeugd zag op lowlands en pinkpop, zo dicht staat alles op elkaar. Maar goed, ondanks dat we in een stacaravan verblijven horen we wel echt op de camping erbij. En het heeft ook voordelen:  Alle voorzieningen zijn op 2 meter lopen. Het zwembad, het winkeltje en de snackbar evenals de receptie. En daar haalde ik de sleutel van de caravan op en de lakenpakketten en ik kocht voor een week wifi.

Ook hebben we wel vaker in Nederland een sta caravan gehuurd maar deze is echt anders als dat we van bijvoorbeeld de roompot gewend zijn. Dit heeft echt iets weg van een caravan maar ook van het huisje van de 7 dwergen. Als manlief op zijn tenen gaat staan raakt zijn hoofd het plafond, hahaha.
Het bed waarin wij moeten slapen is 140 breed of zo, dat wil zeggen het matras wat aan beide kanten ook nog een aantal centimeters uitsteekt over het bed. Ik heb er even op gelegen en het matras is te doen. En ik heb wel mijn eigen kussen bij me..Ik hou van mijn kussen.

De kids wilden meteen naar het zwembad, wat op de foto's op internet veel groter leek, dus zij trokken hun zwembroeken aan. Manlief ging mee en ik bleef in de hut om alles uit te ruimen en schoon te maken. Ik vond het stinken en er zaten vieze vegen op de muren, daar irriteer ik me dan aan. Is het nou mijn eigen vuil dan vind ik het nog niet eens zo erg maar ik ben gewoon een beetje vies van anderen. Dus ik sopte alles af en spoot mijn flower bomb van Victor en Rolf in alle vertrekken en kasten.
Dat bed zou ik ook liever niet met zo'n blauwe lamp bekijken als dat ze in CSI doen..ieuwww ..En die schone lakens uit het lakenpakket waren ook niet vlekkeloos schoon..Maar ach, een kleinigheidje hou je al snel.

De wificode was ook een gedoe. Enkel op de oude laptop waar ik nu op tik is het gelukt om op wifi te komen. en het insternet is mega traaaaaaaggggggg.. Ik kan dus niet eens appen met mijn vriendinnetjes..en ik wil altijd zo graag alles delen. Daarom dan maar zo, gelijk met de halve wereld.

Ach ik vermaak me wel:. de hondenkinders zijn erbij, ik zit in een primitieve krot met een wc die eruit ziet alsof er pis in zit terwijl je echt net hebt doorgetrokken en t onweert, wat wil je nog meer??? Dus ik ben gewoon blij!!

Scandinavische stoffen

 Het is alweer een hele tijd geleden dat ik mijn laatste bericht geplaatst heb hier. Noem het een soort writersblock of zo. Ik weet het ook niet. Natuurlijk heb ik niet stil gezeten want dat zit niet in mijn aard. Ik laat jullie vandaag dus maar weer wat leuke maaksels zien van de afgelopen tijd.

De shirts die ik maak zijn meestal van hele mooie biologischeScandinavische stoffen. Deze zijn meestal GOTS gecertificeerd.
Global Organic Textile Standard (GOTS) is een internationale standaard voor
biologische kleding en textiel.

een indianen shirtje in opdracht gemaakt

Net als het EKO-label gaat de GOTS uit van 100% biologische grondstof en kleding en textiel met dit keurmerk moeten voor minstens 70% uit biologische vezels bestaan. Het percentage staat vermeld in het etiket. 
Door de hele keten - van het oogsten van de grondstoffen, via de maatschappelijk verantwoorde productie tot de etikettering, verpakking en distributie - wordt voldaan aan de strenge standaard voor biologisch textiel.Deze wereldwijde standaard voorziet onder meer in gebruik van milieuvriendelijke chemicaliën en waterzuivering bij de fabrieken.
De GOTS certificering vereist daarnaast de naleving van sociale criteria bij de katoenteelt en de verwerking tot stof. Dat gaat om zaken als minimumloon, een verbod op kinderarbeid en een veilige en hygiënische werkomgeving.

Ik ben dol op de retro achtige printjes en de kwaliteit van deze mooie stoffen. De prijzen van deze stoffen liggen meestal wat hoger dan die van de stoffen die je op de markt kan kopen. De stoffen worden allemaal gedrukt met een speciale techniek. Hierdoor rekt de print bij het uitrekken van de stof mee. Je ziet geen witte strepen wanneer je de tricot uitrekt. Dit betekent dat bij het dragen van het kledingstuk de print altijd goed van kleur blijft. De kwaliteit van de stoffen is erg goed. De stoffen zijn soepel, maar ook stevig. Dit in tegenstelling tot veel andere merken, waarbij de tricot vaak aan de dunne kant is.

voor Sam maakte ik een t shirt met stieren.

 De Scandinavische kinderstoffen zijn niet in een gewone stoffenwinkel in Nederland te koop. Wel zijn er Nederlandse webwinkels die zich hebben gespecialiseerd in het inkopen en verkopen van deze stoffen. Een voorbeeld hiervan zijn:

• www.boraillustraties.nl
• www.troispetitspois.nl
• www.suz-designerstoffen.nl
• www.noeks.nl
• www.vanmarieke.nl
• www.joyfits.nl

dit mutsje maakte ik voor mijn nichtje Fiona, een dochter van mijn neef. en ook het rokje maakte ik voor haar omdat zij zo van vlinders houdt.

dit rokje maakte ik in opdracht. Zelf heb ik er ook een maar dan met een rits

een olifantenshirtje moest het worden. Ik vond ergens op een belgische site deze mamoeten, komt aardig in de rechting toch?

dit rokje heb ik gemaakt van oude gordijnstof. lekker retro, ik ben er dol op. van de kleuren word ik ook helemaal gelukkig

dit rokje maakte ik ook in opdracht

een grannytas voor mijn vriendinnetje jacqueline. met een ijsje eraan zodat ze aan mij kan denken