wat te doen met psychogeriatrische blinde kat??

Ik heb een zwaar dilemma..

Onze oudste kat Bo(wien) is 14 jaar en totaal de weg kwijt.

Het was al nooit een hele leuke kat voor de kinderen omdat ze nog wel eens uithaalde als ze naar haar zin iets te wild voorbij haar liepen of zo maar sinds de zomer kwam ze amper meer beneden en bleef ze maar op zolder en begon achter de wasmachine haar behoeftes te doen. 

Ik was eerst echt boos op haar en begon haar bijna te haten maar toen bedacht ik me dat ze dit niet zomaar deed, misschien durfde ze niet meer naar beneden omdat de honden daar zijn en zij die te druk vindt. Dus ik kocht een kattenbak voor boven achter de wasmachine. Dat ging een poosje goed, zolang ik m maar na een paar dagen verschoonde dan, want bij 2 drollen vond ze het eigenlijk al nodig om weer naast de bak te schijten. Ook zette ik op de zoldertrap eten en drinken voor haar neer.

Inmiddels poept en piest ze gewoon weer volledig overal achter de wasmachine, zowel op als om de kattenbak, of ik m nou net verschoond heb of niet. Overal heb ik kranten neergelegd zodat ik t een beetje makkelijk en snel kan opruimen en kruip ik iedere keer met mijn emmertje dettol als een soort Houdini achter mijn wasmachine om alles weer zo goed en kwaad als het gaat schoon te maken.

Dit is niet het enige: Ze miauwt ook steeds heel hard en angstig zoals katten doen als je ze in een vervoersmandje doet en in de auto met ze naar de dierenarts rijdt, maar dan gewoon zomaar. En ook gewoon heel vaak achter elkaar. Boven aan de trap hebben wij een deur met een kattenluik. Ze weet opeens niet meer hoe het kattenluik werkt en staat er midden in de nacht tegen aan te krabben. Ik moet dan mijn bed uit om de deur voor haar open te doen. Ze slaapt op de meest vreemde plaatsen en houdt dit dan een paar dagen vol om vervolgens weer een nieuwe plek te zoeken. En nu ben ik er achter gekomen dat ze ook nog eens blind is geworden. Ze kijkt dwars door me heen als ik mijn hand voor haar koppie heen en weer beweeg en ze springt op gevoel..maar dat gaat ook wel eens mis. Vanmorgen kukelde ze nog van de trap af.

Eigenlijk hoop ik iedere dag haar gewoon  ergens dood te vinden. Dat ze gewoon vredig in haar slaap is overleden. Maar dit gebeurt steeds maar niet. Ik ben bang dat als ik de dierenarts bel dat ze haar bloed willen onderzoeken en me over willen halen nog dit en dat en zus en zo te proberen en daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Ze is gewoon oud en op en ik wil ook niet dat beest nog meer stress laten hebben bij een dierenarts die van alles gaat doen waarmee ze toch niet opeens weer helder wordt en gaat zien. Ik vind het ook moeilijk om te bepalen of ik haar moet laten inslapen. Ik kan toch niet voor haar bepalen of zij een leuk leven heeft of dat ze niet meer wil.. Ze was zichzelf nog en wil aangehaald worden. Ligt veel op het aanrecht en likt dan René zijn melkopschuimer af die in de gootsteen ligt. Soms gaat ze zelf in de gootsteen liggen omdat ze de weg kwijt is maar is die weg dan naar voor haar of vinden wij het alleen maar zielig?? Ik vind het gewoon lastig. Heeft iemand van jullie er ervaring mee? Of een advies voor mij?? Laat het me dan alsjeblieft weten...