R.I.P. Japie

Na een nachtje slapen was Japie het konijn nog niet hersteld van zijn verlamming aan het achterlijf.

Ik dacht gisteren avond al dat t m niet meer zou worden omdat ik geen enkele verbetering erin zag. Gelukkig had hij geen pijn, en at hij lekker wortel, witlof havermout, beschuit maar t was natuurlijk niet de Japie zoals wij m kende.

Gisteren avond heb ik ook nog op YouTube allemaal filmpjes zitten kijken van konijnen in rolstoeltjes. Allemaal hele blije filmpjes met vrolijke konijntjes die prima uit de voeten kunnen (of uit de wielen eigenlijk) met hun handicap en de rolstoel. Ik dacht nog "misschien moet ik dat ook maar doen"..Ik bedoel: wie ben ik om een gehandicapt konijn te laten doden om zijn handicap!? Ik kan t gebruiken als pedagogisch verantwoord punt om zo aan mijn kinderen te laten zien dat ook al heb je een handicap: je mag er zijn!! Ook al heb je een handicap: Er is nog zoveel wat je wel kan!!!

Ik zag een filmpje van een klein biggetje met een rolstoeltje gemaakt van knex!!! Dit gaf mij ideeën en hoop. 

Ik belde mijn vriendin Merel, die bracht mij terug op aarde en verklaarde me voor gek en eigenlijk en ze had gelijk. De dierenarts zei het vanmorgen ook nog: die konijntjes met die rolstoeltjes zijn alleen aan de achterpootjes verlamd maar zijn niet incontinent en dat was Japie wel. Vanmorgen moest ik zijn blaas leeg drukken en zijn keuteltjes zaten ook al in zijn vacht vastgeklit. Dit zou in de winter nog met veel verzorging goed kunnen komen maar in de zomer zouden er vliegen op afkomen en er maden, ontstekingen en dat soort shit ontstaan. Dingen waar je niet blij van wordt en Japie ook niet. Een konijntje hoort ook lekker rond te huppelen. Dus we hebben besloten hem in te laten slapen. Storm is mee geweest naar de dierenarts want hij moest vanmorgen ook opeens heel erg huilen en geloofde mijn argumenten niet. De dierenarts kon het allemaal wel goed aan hem uitleggen waardoor hij er ook meer vrede mee had. Arme Japie, we hebben ons best gedaan maar het mocht niet baten.

Nu NOOOOOOOIT meer een konijn voor mij!!! Ik ben niet geschikt voor konijnengeluk. Dit is al de tweede die de benen neemt. Ze willen niet bij me zijn. We hebben gelukkig nog Zusje, 3 katten en 2 cavia's, dieren die niet echt de ontsnappingsdrang hebben. En dus dieren zat in en om huize Kakelbont.

Japie is begraven in de achtertuin/dierenkerkhof. Ik heb er vrede mee..Ben ook niet heeeel erg verdrietig, zo'n band als ik met mijn hondje en katten heb had ik niet met hem maar natuurlijk vind ik t wel rot. Ik hou van dieren. En het was toch mijn verantwoordelijkheid alles voor hem te doen.

Toen hij gisterenmorgen onder de dekens op mij lag te vechten voor zijn leven zijn we ook wel dichter naar elkaar toegegroeid hoor.

Dit is gewoon het beste voor hem.

R.I.P.

Japie

2012-2013