Voor t eerst kreeg ik er last van 11 jaar geleden toen ik net bevallen was van Sam. Het duurde een paar maanden, de tintelende vingers, daarna ging het weer weg.
Bij mijn tweede zwangerschap kreeg ik er eerder last van, tijdens de zwangerschap.
Ik apliceerde met de hand een molen op Storm zijn babydeken met naald en draad en lapjes stof en mijn handen moest ik regelmatig schudden. Weer ging het na de zwangerschap beter.
Totdat ik ergens een jaar of 5 geleden een hobby kreeg: haken.. Ik dacht dat ik een overbelaste arm had, schouder, nek. Ik liep alles af: fysio, chiropractor, osteopaat, dry needling..soms hielp het even maar t bleef terug komen. Ook had ik nog steeds last van die tintelende handen en werd er 's nachts wakker door. Dit jaar foto's laten maken van mijn nek: geen nekharnia toch maar eens naar de neuroloog. ECG laten maken en inderdaad carpale tunnel syndroom. Eerst heb ik mijn polsen laten inspuiten met prednison. Hierdoor had ik 60% kans dat t weg zou blijven zei meneer de neuroloog zonder humor. (eerste keer dat ik er kwam moet ik allemaal neurologische testjes doen en vroeg hij of ik mijn legging en schoenen uit wilde trekken. Ik lachend:"ik kom voor mijn handen hoor!" Hij kon er niet om lachen) .
In de tijd dat die spuiten werkten kon ik alles: haken zolang ik wilde en ik had geen last meer van die vreselijke haakarm, mijn nek en schouderklachten waren bijna weg en de irritante tintelingen die mij steeds uit mijn slaap wakker maakte waren helemaal weg. Maar 2 maanden na die spuiten was het allemaal weer terug, helaas. Ik besloot dat ik toch wel de operatie wilde rechts, de arm waar ik het meest last van heb omdat ik deze natuurlijk het meest gebruik. Afgelopen donderdag was het dan zover. De verdovingsprikken waren gruwelijk, maar ook zo gebeurd op zich en daarna voelde ik niks meer. Ik heb er zelfs naar zitten kijken. Maar nu 2 weken niks.....hoe irritant en hoe moeilijk voor iemand zoals ik. Ik ben blij dat ik nu een beetje kan tikken met links voornamelijk. Je staat er gewoon niet bij stil wat je allemaal doet met je rechterhand...echt bizar..
Linkshandig je kont afvegen is ook echt best uitdagend...het is me gelukt hoor, zonder bruine vingers.
BH vastmaken of losmaken, koken, haar wassen echt lastig hoor.
Vandaag is mijn lieve mammie mijn eten komen bereiden want mijn vent moet gewoon werken. Gisteren werd ik helemaal gek: ik ging nasi maken en manlief had de rijst al gekookt. Verder hadden we gesneden groenten en kipblokjes. Maar de rijst erbij doen deed Sam. Het was een grote bonk geworden. Die moet je wat los prakken met je spatel met links. Nou alles naast die pan natuurlijk. Uiteindelijk kwam het goed. Kind verbrande zijn hand aan de pindasaus maar ach. Ik kan geen pan afgieten of even de krieltjes omschudden en geen was vouwen of strijken. Dat maakt me allemaal niet zoveel uit maar mijn hobby's kan ik ook niet doen. Enkel 1 hobby kan ik met 1 hand doen: shoppen. Daar is mijn bankrekening ook snel klaar mee dus ik hoop dat het snel beter gaat. En dat die carpale tunnel shit helemaal wegblijft. Dan zijn deze saaie uitdagende weken in iedergeval straks niet voor niets geweest. Nog even rustig aan doen dus, hoe moeilijk dat ook is voor mij.
Dus mocht iemand mij nog willen animeren?? geef maar een gil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten