#klaagmodus aan#

Wat een dag...Het regent dat het giet en dat gaat al de hele dag zo..Vannacht was t nog erger want toen was er ook nog donder en bliksem bij en werd ik steeds wakker omdat hema oordoppen ook niet in je oren blijven zitten en de deurbel spontaan een eigen leven ging leiden. De eerste keer dat je deurbel midden in de nacht gaat schrik je je de pleuris en denk je nog: "straks staat de politie aan de deur om te vertellen dat er een bekende of familielid dood is aangetroffen" of weet ik veel wat...wie staat er in vredesnaam om 3 uur 's nachts aan te bellen???.. 

Ik ging dapper naar beneden maar zag al door t raampje dat er niemand stond en deed verder de deur ook maar niet open, you never know..

Ik weer naar boven met t idee dat er iemand in een dronken bui misschien lollig probeerde te zijn.

Er was immers gisteren avond ook een feestje bezig aan het einde van de straat. dus ik weer naar bed. gaat een halfuurtje later weer die deurbel. en daarna weer.. Of het nou de storm kwam dat er ergens kortsluiting of zo gemaakt werd in dat belletje buiten door de regen, ik weet t niet maar dat bedenk ik me dan zo..Het was in ieder geval zwaar irritant.

Ik viel weer in een onrustige, angstige slaap waarin ik droomde dat we in een vakantiebungalow waren, we lagen in bed en hetzelfde als in het echt gebeurde met onze deurbel, gebeurde daar ook. René keek uit het raam en ontdekte een ster in het raam en een soort van kogelgat. We werden waarschijnlijk zeer spoedig overvallen of zo, dat was het gevoel wat ik erbij had in de droom. Op dat moment ging in het echt de deurbel weer, dat hoorde ik, ik hoorde ook Sam zijn deur klepperen en bedacht me dat Sam de trap afging om de deur open te doen. Hij liep gevaar dus ik wilde René wakker maken maar ik was ook nog half in slaap en kon niet bewegen en praten. Met 1 hand kon ik aan René zijn haar wriemelen en ik probeerde" help" te roepen. Zo eng als je denkt dat je kind gevaar loopt en er komt geen geluid uit je strot. Dus uiteindelijk heb ik toch "help" kunnen voortbrengen en is René wakker geworden..Toen kon ik ook eindelijk weer gewoon praten en bewegen en hij ging kijken. Sam lag gewoon te stinkslapen in zijn bed natuurlijk maar de bel ging weer toen René beneden was en er stond echt helemaal niemand voor de deur. (of was het misschien een geest?) 

Toen heeft hij de batterij eruit gerukt en zo konden we dan eindelijk echt slapen..Nou lekker sliep ik niet meer, t is niet zo dat ik er uitgerust van werd of zo..Vanavond weer een kans.

Gisteren was het super relaxt weer en hebben de kids die hier op visite waren ook allemaal lekker in de achtertuin gespeeld op de trampoline en met de cavia's en het konijn. Het konijn loopt vaak los in tuin. Hij kan nergens heen en hij vindt het heerlijk. Gisteren toen t al donker was bedacht ik me dat hij nog in de tuin losliep dus ik ging naar buiten, hij zat al in zijn hok en ik heb t deurtje dichtgedaan, dit ging best lastig omdat je in het donker niet zo goed ziet wat je aan het doen bent en het meer op gevoel moet doen. Maar t lukte, ik heb nog extra gevoeld of hij vast zat, door eraan te trekken en dat zat hij. Maar misschien toch niet helemaal goed want vanmorgen kijkt René de tuin in en zegt:" hey dat hok staat open.." Ik ga naar de buiten in dat grafweer en open de klep van Japie's hok en geen Japie te bekennen... Ik denk dan nog "hij kan niet ver zijn want hij kan nergens heen" maar toen vertelde René dat hij gisteren avond de schuttingdeur nog heeft dichtgedaan omdat hij openstond dus waarschijnlijk is hij in die tussentijd dan al ontsnapt. Nu voel ik me de slechtste konijnenmoeder ooit.. Ons allereerste konijn was na 2 dagen al weg en was nog een baby. Toen was het precies hetzelfde weer als dat het nu is. Bedenk je toch ook niet om dan je hok uit te gaan waar je lekker droog kunt zitten? Maar goed.. We hebben gezocht en geroepen, niet dat hij ooit naar zijn naam luisterde maar ja. Als hij ergens verscholen zit dan zal hij echt niet op ons af komen als hij ons hoort roepen. Ik heb hem aangemeld bij amivedi en ik hoop dat hij nog gevonden wordt. Wat een ellende!!

vanmorgen toen ik de hond uitliet

ik van de zomer met Japie in de tuin